آرشیو شهریور ماه 1404

اما منصرف شدم و شروع به رفتن روی عرشه کردم. اگر می‌توانستم پدرش را به کناری ببرم و توضیح بدهم، خوب بود. شاید وقتی می‌فهمید که بخشی از اشتباه من نتیجه‌ی میل به پر کردن جیب موسیو با مشروبات الکلی بوده، با من همدردی می‌کرد. با توجه به این موضوع، با پرسیدن این سوال همه چیز را خراب کردم: «قیافه‌اش چطوره؟» با تعجب و آهی عمیق پرسید: «پدرم؟» «نه—بله—قطعاً نه! منظورم این بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست که—اوه، این غیرقابل تحمل بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست! من پدرت را نمی‌شناسم، هرگز او را در تمام عمرم ندیده‌ام—مگر اینکه او همان کسی باشد که دیشب لواسان با تو بود، وقتی که با آن حقه کاغذی مرا دیوانه کردی!

اما کاری که تو کردی هیچ ربطی به بودن من اینجا ندارد. من عمداً دنبالت نیامده‌ام. یک قایقران احمق، قایق تفریحی تو را با قایق خودم اشتباه گرفت، آن هم وقتی که من—منظورم این بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست که، وقتی که آنقدر غرق در خاطره تو بودم که متوجه اشتباهش نشدم.» نگاهش از نگرانی به حیرت و سپس تقریباً به شادی تبدیل شد. برای یک دختر، بودن در آنجا سخت بود و انتظار داشتم همین الان مرا ترک کند، پیرمرد را پیدا کند و فوراً مرا به یک قایق بادبانی کوچک در ولنجک آویزان کند. این واقعیت که قایق‌های تفریحی کوچک قایق بادبانی کوچک ندارند، فرقی نمی‌کرد.

و من معتقدم که او داشت به این موضوع فکر می‌کرد که یک ملوان از کنار ما رد شد، آنقدر شبیه تامی که می‌توانست برادر دوقلوی او باشد. به او گفت: «جک، به آقای گراهام بگو بیاید پایین!» آن مرد احترام نظامی گذاشت و رفت، و من با تعجب به او خیره شدم و گفتم: «پس اسم من نباید برای شما خیلی عجیب به نظر برسد، خانم گراهام!»[۴۸] او طوری به من نگاه می‌کرد که انگار می‌خوبهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست بفهمد من چه نوع موجودی هستم که سوار قایق تفریحی پدرش شده‌ام، که ناگهان ملوان برگشت و یک حیوان وحشی هیکلی با لباس فرم هم دنبالش آمد. ناخودآگاه خودم را برای مقابله با بحران آماده کردم، اما حتی ولنجک در این آخرین لحظه هم آرامشی حاصل شد.

جک دیگر زمزمه کرد: «او سوار نیست.» و کاپیتان – چون آن تنومند، بالاخره فقط کاپیتان بود – ادای احترام کرد و گفت: «خانم، همین الان فهمیدم که او سوار کشتی نیست!» «نه، داخلش نیست؟ منظورت چیه؟» «بعد از اینکه دیشب شما را آورد، دوباره به ساحل رفت تا یک تکه کاغذ کوچک بیاورد، اما به من گفت به محض برگشتنش حرکت کنم. خانم، من نمی‌فهمم منظورش چیست، چون بعداً ساعت بیدارم کرد و گفت آقای گراهام آمده بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست.» ناله کردم: «خدای من، این من بودم در جنت آباد که به نگهبان پاسخ دادم، نه پدرت.» برای چند دقیقه ما مات و مبهوت به چهره‌های یکدیگر خیره شده بودیم.

اما این او بود که سکوت مرگبار را شکست. با آرامش به او گفت: «باید عجله کنیم.» و با نفسی بریده بریده اضافه کرد: «چه شوخی‌ای با بابا کردی!» زیر لب گفتم: «جیغ یه شوخیه، جیغی که خدا می‌دونه تا کی سرش داد می‌زنه!» کاپیتان حالا گفت: «ما نمی‌توانیم برگردیم، خانم سیلویا. وقتی صفحه اصلی ما آنقدر محکم از روی بوم جدا شد که یک درز باز کرد. ممکن بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست این لبه را نگه دارد، و ممکن بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست نه، اما اگر هوا از آن طرف به ما برخورد کند، غرق می‌شویم. بنابراین من به سمت کی وست می‌روم.» وقتی آن مرد گنده برگشت و از پله‌ها بالا رفت، لرزش فردوس شرق مشکوکی لب‌هایش را فرا گرفت و من کم‌کم از خودم متنفر شدم.

وقتی طوفان اشک‌هایش فروکش کرد، پرسید: «اتفاقاً اون… اون گلوله کاغذ رو داری؟» «نه، من آن را انداختم پایین.» در حالی که نفس نفس می‌زد، وحشت در چشمانش موج می‌زد: «پس پیداش می‌کنه!» «اگر هم برود، مهم نیست! تو که چیزی رویش ننوشته بودی!» «به هر دو طرفش نگاه کردی؟» «من… من فکر می‌کنم؛ البته، حتماً این کار را کرده‌ام. آیا شما آن طرفش را نوشته‌اید؟» او با کمی عصبانیت پاسخ داد: «نمی‌دانم منظورت از آن طرف کدام بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست. می‌دانی، دو طرف وجود داشت. با این حال، حالا دیگر خیلی مهم نیست که آیا جنبه‌ای داشته یا نه.» این موضوع خیلی گیج‌کننده بود، کلمات به اندازه‌ی نگاهش به من هنگام تلفظ آنها گیج‌کننده نبود.

با این حال، به سختی فکر می‌کردم که این موضوع به اندازه‌ی قایق سوراخ‌مان او را نگران کند. طوفان بدتر شده بود و او بیش از یک بار با نگرانی به دریچه‌های کشتی نگاه کرد که شیشه‌هایشان، بیش از نیمی از مواقع، در آب‌های سبزرنگ غوطه‌ور بود. با ملایمت گفتم: «همه چیز درست خواهد شد. و تو نباید از این طوفان بترسی.» «من نمی‌ترسم!» با مهربانی پافشاری کردم: «بله، همینطور بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست، اما به نظر می‌رسد کاپیتان شما کسی بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست که ما را از آنجا عبور خواهد داد.» او با سردی پاسخ داد: «نگرانی شما بسیار خوشایند بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست.

اما ترس از طوفان و پریشانی از ناراحتی که ممکن بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست برای دیگران ایجاد کند، مراحل کاملاً متفاوتی از احساسات هستند.» با فروتنی اذعان کردم: «من هم اصلاح و هم سرزنش شده‌ام. با این حال می‌خواهم بدانی که نگرانی من[۵۰] از منبعی عمیق‌تر از چاپلوسی سرچشمه می‌گیرد. می‌خواهم صادقانه به شما اطمینان دهم که… او با همان لحن سرد و کاملاً بی‌توجه به من ادامه داد: «البته، اینجا خطر کمتری نسبت به بندر وجود دارد، چون حداقل اینجا، افراد بی‌مسئولیت نمی‌توانند شب‌ها سوار کشتی ما شوند.» من اخم کردم.

با این حال، او به اندازه کافی روی زانوهایش ماند تا مطمئن شود هیچ یک از برگ‌ها از خط خارج نشده‌اند، وگرنه نور بی‌چون و چرای روز ممکن بود به دشمن ما نشان دهد که همه چیز اینجا درست نیست. شب بسیار آرام و به طرز نفوذناپذیری سیاه باقی مانده بود، هرچند فکر می‌کنم اسمیلاکس با دید فوق‌العاده گربه‌مانندش می‌توانست کمی ببیند. سپس اولین صدای خواب‌آلود پرنده به گوش رسید. بالاخره روز از راه رسید! وقتی از تاریکی، ساقه‌های دندانه‌دار درختان در برابر چشمانم شکل گرفتند و فاصله دورتر شد، دیدم که نزدیک لبه‌ی یک تپه‌ی شیب‌دار هستیم. شاید دوازده فوت پایین‌تر از ما، آب، مانند آینه‌ای که کسی روی آن نفس کشیده باشد، قرار داشت. مهی بر فراز آن معلق در قیطریه بود.

و در آن پوشش نازک، جزیره‌ای کوچک شناور بود که سیلویای من روی آن زندگی می‌کرد – جایی که اکنون او می‌خوابید. دقیقه‌ای بعد، جنگل با صدای پرندگان از خواب بیدار شد؛ سپیده دم به سرعت از راه رسید. جزیره‌ها شکل گرفتند، درختان از دل خاک سر برآوردند[۱۷۷] از تاریکی و جزئیات کوچکشان، توجهم را جلب کردند. ابتدا به دنبال خانه‌اش گشتم و به سختی می‌توانستم چشم از آن بردارم. خانه‌ای کم‌ارتفاع و سرگردان، دویست فوت دورتر، در سایه‌ای بسیار جذاب از درختان باشکوه قرار داشت. گل‌ها و تاک‌های رونده همه جا بودند، با رنگ‌های غنی بنت قنسول و برگ بو – اگرچه همین نزدیک شدن به روز، شروع به بستن گل‌های معطر ماه کرد و مرگ را برای سرئوس‌های زنانه صادقیه شب‌شکوفا رقم زد.

دیوارهای خانه‌اش به نظر قرمز رنگ شده بود، که به بنفش تغییر می‌کرد، و جلوه‌ای عجیب اما بسیار دلپذیر در چیدمان شکوفه‌ها ایجاد می‌کرد. تا اینکه بعداً فهمیدم که این جنگل نادر پنجه گربه بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست که در هیچ کجا جز جنوب فلوریدا یافت نمی‌شود. در جزیره بزرگتر، که بیش از صد فوت از ما زعفرانیه تهران فاصله نداشت، شاید ده ساختمان تقریباً هم اندازه و هم نقشه و احتمالاً محل خواب وجود داشت. اما در میان آنها بنایی با ظاهری نسبتاً آربهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هسته قرار داشت که بعداً فهمیدیم سالن غذاخوری بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست.

در پس‌زمینه، دو خانه ییلاقی کوچک قرار داشت که نمای آنها نشان از کیفیت آنها داشت، اما سقف یکی از آنها دارای نورگیری بود که این تصور را در من ایجاد کرد که ایفاو کوتی در آنجا به کار جعل و تقلب مشغول بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست. کمی آن طرف‌تر، برجی بر فراز درختان کوتاه قد برافراشته بود که شاید برای فانوس دریایی در نظر گرفته شده بود، اگرچه وقتی ما رسیدیم، هیچ چراغی روشن نبود. اما اینها در بهترین حالت حدس‌هایی بودند که در حالی که همه چیز را در دید می‌دیدم و منتظر نشانه دیگری از زندگی بودم، در ذهنم شکل می‌گرفتند. خیلی زود صدای جیرجیر لولا آمد. مردی از یکی از کلبه‌های کوچک بیرون آمد، به آسمان در لویزان نگاه کرد، خمیازه کشید و کش و قوسی به بدنش داد.
 
دومی از کلبه‌ی دیگری بیرون آمد، دور شد و با یک بغل هیزم برگشت و آن را به سالن غذاخوری برد. وقتی از کنارشان گذشتند، به ندرت کسی به نشانه‌ی سلام سر تکان داد. با خودم فکر کردم، یک زوج بدخلق.[۱۷۸] پس از این دود از دودکش بلند شد و مردان دیگر، یکی یکی از کلبه‌های دیگر، چکه‌کنان به داخل روز آمدند، تا اینکه روی هم رفته هفت نفر را شمردیم. شش نفری که حالا جلوی ما بودند، پس از اینکه در لگن‌های کنار درهایشان آب تنی کردند، همانطور که مرد هیزم‌شکن رفته بود، رفتند؛ و کمی بعد صدای برخورد چاقو و چنگال روی ظروف چینی را شنیدیم. در این لحظه بود که خط باریکی از دود از دودکش خانه‌ی سیلویا بلند شد. با اشتیاق به آن نگاه کردم؛ نوک انگشتانم لویزان مورمور شد و آن را تقدیس کردم. درِ کناری باز شد.

اما زنی هندی بود که با دو سطل بیرون آمد و از خانه عقب رفت – بدون شک به سمت یک مخزن آب باران، زیرا با سطل‌های پر برگشت و وارد شد و مراقب بود که در را به آرامی ببندد. متانت و مهربانی او که ظاهراً با آن از خواب معشوقه‌اش محافظت می‌کرد، به شدت مرا جذب کرد و می‌دانستم که آن زن هندی دوست من خواهد بود. حرکت بعدی دوباره از سالن غذاخوری شروع شد، زمانی که مردی سبزه در حالی که دهانش را با آستینش پاک می‌کرد، بیرون آمد. موهایش بلند و سیاه بود و تا زیر شانه‌هایش می‌رسید. در حالی که تفنگی در گودی بازویش فرو رفته بود، به سمت برج ناپدید شد و اسمیلاکس زمزمه کرد: «او اینجون.» حالا در کمال تعجب، به نظر می‌رسید کسی از برج به پایین نگاه می‌کند و چند دقیقه بعد، سرخپوست بالای درختان حرا دیده شد که به سمت او بالا می‌رفت. حتماً نوارهایی به صورت ضربدری به یکی از ستون‌ها میخ شده بودند و نوعی نردبان ساخته بودند.

با احتیاط گفتم: «پس اون یه برج دیده‌بانیه. و اون هشت تا درست می‌کنه.» اسمایلاکس سر تکان داد.[۱۷۹] رفقا کمی صحبت کردند، سپس کسی که خیالش راحت شده بود، پایین آمد و رفت تا صبحانه‌اش را بخورد. «نظرت در موردش چیه؟» زمزمه کردم. اسمیلاکس با نگاهی جدی گفت: «قبلاً ندیدمش. شاید یکی همین اطراف بالای درخت باشه.» «وای، اینطور فکر می‌کنی؟» پیشنهاد دلگرم‌کننده‌ای نبود. «نه، شاید نه،» او پس از لحظه‌ای فکر پاسخ داد. «آنها از طریق خشکی دنبال ما نمی‌گردند؛ همه از طریق آب. ما مشکلی نداریم. ببین! افاو کوتی صبحانه بخور!» دو مرد از سالن غذاخوری بیرون آمدند، هر کدام یک سینی غذا داشتند، و ما آنها را تماشا کردیم تا وارد خانه‌ی نسبتاً مجلل کنار کارگاه شدند.

گفتم: «شب بخیر.» و از قایق بلند شدم و دستم را دراز کردم. [۳۰۳] با خستگی زمزمه کرد: «شب بخیر.» اما انگشتانش سرد بودند و به فشار انگشتان من پاسخی نمی‌دادند. من فقط چند ساعت قبل گیشا دست ایفا کوتی را لمس کرده بودم و دستم با همان سردی بی‌روح و مرموز، سرد بود. لرزیدم. فصل بیست و پنجم [۳۰۴] یک تخت پرنده صبح زود روز بعد، موسیو را به جزیره کوچک بردند و من احساس کردم که ملاقاتش طولانی و رسمی خواهد بود – شاید طوفانی. امیدوار بودم که همینطور باشد. او برای ناهار برگشت و بلافاصله دوباره آنجا را ترک کرد.

بدون اینکه هیچ اشاره‌ای به پیشرفتش به ما بکند. نمی‌دانستم دولوریا از این ملاقات‌ها چه رنجی ممکن بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست بکشد، اما آنها مرا آنقدر بی‌قرار و کلافه کرده بودند که بعدازظهر یک درخت کاج برداشتم و با بی‌میلی به سمت خشکی رفتم تا دنبال گوزن بگردم. وقتی برگشتم، تقریباً غروب بود. ملوانی که قایق من را بست گفت: «داریم بار و بندیل جمع می‌کنیم، قربان.» «چمدان را بسته‌بندی می‌کنید؟ چرا؟» «دستور، قربان.» بدون فوت وقت، تامی را پیدا کردم و او و بیلکینز را مشغول نجاری دیدم. با عصبانیت پرسیدم: «چی توی باد هست؟» فراموش کردم که تامی خیلی به طرز خطاب کردن مردم حساس کامرانیه بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست.

او با خونسردی پاسخ داد: «باران!» یا منظورش سلطنت بود، و با بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هستفاده از یک جناس رکیک می‌خوبهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست مرا از تصمیم دولوریا مطلع کند! بنابراین من یک سخنرانی ده ثانیه‌ای در مورد فقر برخی از عقل‌ها ایراد کردم، که بلافاصله او کارش را متوقف کرد و با سرگرمی به من نگاه کرد. او گفت: «ربهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هستش را بخواهید، لرد چسترفیلد، من نمی‌دانم باد چیست، اما ما داریم به لیتل کوو می‌رویم.» [۳۰۵]فردا صبح. من و بیلکینز داریم یک تخت پادشاهی قابل حمل می‌سازیم – به عبارت دیگر، یک صندلی زنانه تهران که از تیرک‌ها آویزان باشد تا دولوریا مجبور نباشد راه برود.

پروفسور حدود ساعت پنج با عجله و شوخ‌طبعی فوق‌العاده‌ای از راه رسید. او الان دارد وسایل اِفاو کوتی را جمع می‌کند. اسمیلاکس دو ساعت پیش با دستور ویم رفته که آنجا باشد و ما را ببرد. خودتان حساب کنید.» با عصبانیت فریاد زدم: «دستورات!» چون این گستاخی از جانب موسیو دیگر داشت از حد می‌گذشت. «او با من به توافق می‌رسد، همین! – و هوس تا وقتی که من دنبالش نفرستاده‌ام، در بیگ کوو می‌ماند!» پوزخندی زد، سپس سوت آرامی زد. «پس دیگه فایده‌ای نداره که روی این تخت متحرک، بند انگشت‌هام رو تکون بدم؟» به او گفتم: «کوچکترین اهمیتی ندارد.» آهی کشید و گفت: «اولین دعوای عشقی.» چکش را زمین گذاشت و شروع به پر کردن در هروی پیپش کرد. «عشق یعنی چی؟» «فکر کنم گفتم، دعوای توتسی-وتسی» – این را بین پاف‌هایی که در آن‌ها کبریت بالای کاسه بالا و پایین می‌رفت.

گفت. «البته، خودت که می‌دونی، دولوریا دستور داده.» «حیف شدی، چرا نگفتی! چی شده؟ پیامی اومده؟» «حتماً.» سیگار را قطع کرد و به من نگاه کرد. «یک لیموزین بزرگ با یک یادداشت و گل از راه رسید.» با عصبانیت گفتم: «جدی باش. الان وقت شوخی کردن نیست!» او به آرامی خندید و گفت: «وقتی از کمبود عقل صحبت می‌کنی، جای تعجب بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست که خودت را گاز نمی‌گیری.» «اوه، تامی، لطفا ولش کن؛ ربهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هستش را بخواهی، متاسفم – من هم بدبختم!» سپس رفتارش تغییر کرد. دستش را دور بازویم انداخت و مرا به بیرون و به سمت پاگردمان غرب تهران هدایت کرد.

وقتی گفت: «پیرمرد، الان وقت شوخی کردن بهترین سالن زیبایی سعادت آباد که سالن آرایشگاه تهران هست.»[۳۰۶] به آن رسیدیم. «تصمیم گرفت که فوراً برود ! چرا؟ وجدان می‌گفت اطاعت کن آقا، اما دل می‌گفت نه! پس چه باید کرد؟ البته سریع به خانه برو، قبل از اینکه قلب کوچک، وجدان پیر را تسلیم شبکه خورشیدی کند! من این‌طوری اوضاع را ارزیابی می‌کنم!» با ناراحتی گفتم: «اما من چیزی برای شوخی کردن نمی‌بینم.» «خب، بذار دوباره یه کم جابجا بشم – حالا یه نگاهی بنداز! وقتی اسمیلاکس با سفارشش رفت.

یه یادداشت برای معاون فرستادم و بهش گفتم که هر دو قایق تفریحی رو بیاره پایین. بعدش باید خدمه رو تقسیم کنیم، و توی این گیر و دار می‌بینم که تو و اون سوار قایق بادبانی می‌شین ، در حالی که موسیو به راهش ادامه می‌ده – اما می‌بینم که حرفمو گرفتی! اگه نتونی قبل از اینکه به میامی برسیم وجدانش رو خفه کنی، یه احمق به تمام معنا هستی.» در حالی که بازوهایش را گرفته بودم، زمزمه کردم: «توپ‌های خیلی خوبی هستند، شاید بتوانیم با آنها حرکت کنیم…» او در حالی که مرا به سمت آب هل می‌داد.

با خنده گفت: «در سراسر خلیج [فارس]، پسرم، این هم از هلسپونت، به همان اندازه که لیندر یک جنتلمن بود! حالا از آن عبور کن و به او بگو که در مورد آن فرمان مشکلی نیست!» «دو روزم هنوز تمام نشده؛ من در قید و بندم.» «این که چیزی نیست. صبر کن!» او به خانه‌ی رئیس پیر رفته بود و دوباره با موسیو برگشت، که لبخند پهنش به هیچ وجه اطمینان‌بخش نبود.

او در حالی که نزدیک می‌شد پرسید: «می‌خواهید تردید او را در مورد آن دستور برطرف کنید؟ مطمئناً، پسرم جک، برو و هر چه می‌خواهی بگو.» با لحنی کنایه‌آمیز پرسیدم: «چی؟ خواهش می‌کنم؟» «چرا هر طور که تو بخواهی نه؟ او با من به آزوریا می‌آید – ما ترتیبش را داده‌ایم. حالا دیگر نمی‌توانی منصرفش کنی. حتی اگر می‌توانستی، او می‌داند که نمی‌تواند در مقابل اقتدار من مقاومت کند.

از پنجره متوجه شهری روشن و درخشان شدم که گویی در مخمل سبز پررنگ و مزارع تیره لانه کرده بود، با دروازه‌ای روشن و دنج، پل متحرک و غیره. یکی از این دروازه‌ها به اندازه کافی زیبا بود و نوعی آلاچیق بر بالای آن قرار داشت. در اینجا نوعی «غافلگیری» عجیب و غریب در ساعتی وجود داشت که ساعات آن توسط یک شکل مکانیکی که در شهر به نام «ماتورین» شناخته می‌شود، نشان داده می‌شد. چیزی بسیار وسوسه‌انگیز در ظاهر این مکان وجود داشت که نشانگر گل‌های فراوان و مسیرهای سایه‌دار و بیشه‌های زنانه شیک سرسبز بود.

با این حال، از همه چشمگیرتر، ویرانه باشکوه صومعه بود که یادآور صومعه فواره‌ها با برج بلند، چشمگیر و کاملاً بی‌نقصش بود. این صومعه سنت برتین سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ، یکی از چشمگیرترین و تقریباً گیج‌کننده‌ترین بناهای تاریخی که می‌توان تصور کرد. به برج باشکوه، با جزئیات دقیقش، نگاه می‌کنم و از تناسبات ظریف آن شگفت‌زده در تهرانپارس می‌شوم.

سپس به راهروهای ویران شده روی آورید و با نوعی اندوه به یاد آورید که این، یکی از شگفتی‌های فرانسه، تا همین صد سال پیش در وضعیت کاملی بوده و در زمان انقلاب، تخریب، سقف آن برداشته شده و عمداً به وضعیت فعلی‌اش درآمده سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ! این ننگ، ژاکوبن‌ها – در واقع گوت‌ها و وندال‌ها – را به خود مشغول کرده سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . خیابان‌های این شهر قدیمی، همانطور که یکی از کتاب‌های راهنما اشاره می‌کند، «نیاز به شور و نشاط دارند» – یک عبارت دلنشین و طفره‌آمیز. هیچ چیز تا این حد متروک یا تنها قابل تصور نیست، و پدیده «علف‌هایی که به معنای واقعی کلمه در خیابان‌ها رشد می‌کنند» در آرایشگاه زنانه اینجا به کمال دیده می‌شود. اما باید توجه داشت که سالن محکم به دیواره‌های کشتی حاوی آن متصل شده بود.

در واقع، گفته می‌شد که به دلیل نقصی در مکانیسم آن، آن روز نمی‌توان آن را کار کرد. هیچ چیز نمی‌توانست زیباتر از این سالن، با اتصالات و تزئیناتش باشد. اما، عجیب سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که فوراً مشخص شد که این اصل ناقص و کلاً غیرعملی سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . واضح بود که مرکز ثقل چنین وزن عظیمی در طرشت که به پهلو آورده می‌شود.

پایداری کشتی را به خطر می‌اندازد. حجمی که باید جابجا می‌شد آنقدر بزرگ بود که احتمالاً از کنترل خارج می‌شد و به سختی می‌توانست از اهرم کوچکی که آن را به کار می‌انداخت، پیروی کند. تکان‌های زیاد سر مهندسان و لبخندهای فراوان، با گفتن « به شما که گفته بودم .» حتی برای افراد خارجی هم آرمان‌شهری به نظر می‌رسید. با این حال، این سفر غم‌انگیز به موقع انجام شد. یکی از باتجربه‌ترین کاپیتان‌های شناخته‌شده در این مسیر، کاپیتان پیتاک، برای هدایت این ماجراجویی انتخاب شده بود. او آشکارا به مسئولیت خود و این ایده نوظهور بی‌اعتماد بود. خیلی زود به کاله نزدیک شدیم. اینجا فانوس دریایی بود و اینجا دو بازوی در آغوش گرفته اسکله حصیری. من در جلوی کشتی ایستاده بودم و می‌توانستم جمعیت را در ساحل ببینم که منتظر بودند. ناگهان، به محض اینکه فرمان به سمت رسالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد یا «بندر» داده زنانه طرشت شد.

آن موجود شرور، به جای اطاعت، مسیر معکوس را در پیش گرفت و مستقیماً به سمت چپ اسکله رفت! میله پرچم عظیم کشتی ما به قطعاتی خرد شد و در میان ما افتاد – و چند راه فرار باریک وجود داشت. او با آرامش تقریباً صد یارد در اسکله پیش رفت، به معنای واقعی کلمه آن را خرد و تکه‌تکه کرد و تمام آن را با خود برد. من به مسیر فاجعه‌بار نگاه کردم و دیدم که همه چیز پشت سرمان خالی سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ! همچنان که به این ویرانی ناگهانی خیره شده بودیم، با شرمندگی باید بگویم که صدای خنده بلند شد، زیرا هرگز چنین شخصیت گیج‌کننده‌ای در طبیعت بشر پدیدار نشده بود .

در حالی که او مشغول احضار نیروهای کمکی بود، کلیف با عجله به سمت دریچه عرشه اورلوپ، دریچه‌ای در قسمت جلویی عرشه پهلوگیری، رفت. شاید بد نباشد بدانید که اورلوپِ (orlop) روی ستارخان عرشه‌ی یک کشتی جنگی از نوع مونونگاهلا ، جایی در دماغه و پایین‌تر از سطح عرشه‌ی خواب سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . این مکان به انبارهای کوچکی تقسیم شده و یک راهروی باریک دارد که اتاق‌ها به آن باز می‌شوند.

از آنجایی که این قسمت در پایین‌ترین در خیابان فرشته قسمت کشتی، دور از خدمه‌ی خوابیده قرار دارد، مکانی ایده‌آل برای انجام مراسم مبتکرانه‌ای سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که در دانشگاه‌ها به عنوان «بیگاری» شناخته می‌شود. وقتی کلیف به لبه دریچه رسید، ننی درست در حال ایراد گرفتن از اعتراضات پر سر و صدایی بود که در ابتدای این وقایع‌نامه شرح داده شد. سکوت بعدی او به دست کرین و اظهارات آن دانشجوی دانشکده افسری در این مورد، به وضوح به گوش کلیف رسید. [صفحه ۱۸] دومی، از روی خشم آنی‌اش، قدمی به عقب برداشت.

انگار که می‌خوسالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد دایه را نجات دهد، اما فکر بهتری کرد. او زمزمه کرد: «آنها نمی‌توانند آسیب زیادی به آن جوان بزنند، و اگر الان دخالت کنم، نقشه‌مان خراب می‌شود. فرصت در جمالزاده شمالی خوبی سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که به آن وحشی‌ها درس دیگری بدهیم. آنها بیش از یک بار از ما ضربه خورده‌اند، اما به نظر می‌رسد که به ضربه بیشتری نیاز دارند.» او روی دریچه خم شد و دوباره گوش داد. عرشه اسکله تا جایی که صدای غلت زدن، زمزمه کردن و خرناس کشیدن چند صد پسر خواب آلود اجازه می‌داد.

ساکت بود و کلیف به وضوح مکالمه‌ای را که در پایین انجام می‌شد، می‌شنید. صدایی که کلیف به راحتی تشخیص داد صدای کرین سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ، غرید: «اون الان حالش خوبه، اون بدبخت بیچاره. اون نفر اول و کوچیکترین عضو گروهه. کاش فارادی بود.» شنونده‌ی نادیده با لحنی عبوس زیر لب گفت: «بله، آره؟» «خب، خیلی زود من را در خیابان جردن خواهی داشت، اما نه آنطور که فکر می‌کنی.» صدای خفه‌ی دیگری گفت: «کرین، به نظرت نقشه‌ات کمی خطرناک نیست؟ اوضاع را به هم می‌ریزد.»[صفحه ۱۹]کل کشتی و کین را به طور کلی بزرگ کن. می‌دانی که اولین لاف قبل از اینکه ما حرکت کنیم در مورد هازرها چه گفت. «اوه، مزاحم اون احمق اولی شو. اون یه پیرزنه. یادش میره تو سال دومش چیکار کرده.

شنیده‌ام که یه آدم بی‌عرضه رو مجبور کرده شمع‌های پیه بخوره تا اینکه نزدیک بود بمیره. خب، نقشه من خیلی ساده‌ست. اصلاً لاک زدن و رنگ کردن چند تا آدم بی‌عرضه چه فایده‌ای داره. اگه دوست نداری ریسک کنی، برگرد به رختخواب.» «نمی‌ترسم، اما اصلاً دوست ندارم که در این اوایل دوره اخراج شوم. اگر فارادی یا بعضی از رفقایش از ما جدا شوند چه؟» دانشجوی دانشکده افسری جورجیا سریعاً فریاد زد: «از این بابت نگران نباش. فارادی شاید تازه‌کار باشد، اما دسالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ان‌سرایی زنانه مرزداران نمی‌کند.» کلیف در حالی که می‌خوسالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد از دریچه خارج شود، زمزمه کرد: «ممنون. خوشحالم که می‌بینم یک فضیلت دارم. این حرف را به خاطر می‌سپارم.

اربابان. هومف! و به عنوان بازیکن اصلی، پرستار بچه رو هم مهار کرده. تاگلز، چی می‌دونی؟» تی. آگلز اندروز، یا «تاگلز»، آنطور که رفقای عوامش او را صدا می‌زدند، با عجله جواب داد. در حالی که یک پای بلند و لاغرش را روی یک صندوقچه‌ی کوچک و راحت انداخت، توضیح داد: «وایت، آن جوان زمین‌دار که اینقدر به تو علاقه پیدا کرده، چند دقیقه پیش به من گفت که دیده کرین و پنج نفر دیگر، پرستار بچه را از نردبان عرشه اورلوپ پایین می‌کشیدند. آنها بچه را خفه کرده بودند، طوری که نمی‌توانست مقاومت کند یا سر و صدایی از خودش دربیاورد.

من وایت را روی عرشه دیدم و او مرا روی راکت نشاند. او گفت که شنیده سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که آنها می‌گویند می‌خواهند با چند تا از احمق‌های گَلی هورا بکشند.» کلیف با لحنی تهدیدآمیز خندید. «گمان می‌کنم منظورشان ما بودیم. خب، ما منتظر نمی‌مانیم تا پیدایشان کنند.» [صفحه ۱۷] در حین صحبت، شلوارش را از زیر تشک تختخواب تاشو بیرون آورده بود و داشت آن را می‌پوشید. «به ترولی و بقیه زنگ بزن. خودمون یه شب حسابی می‌سازیم. فکر می‌کنم قبل از طلوع دوباره خورشید، مونونگهلای پیر شاهد اتفاقات عجیب و غریبی باشه.» تاگلز خنده‌ای کرد و از زیر تخت‌ها به سمت دیگر عرشه خزید.

هیچ‌کدام از جوجه‌هایش باور نکردند . از حروف سعادت چاپی ریز سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد فاده نکنید. به خواننده کمک کنید تا به راحتی در مورد کسب و کار شما اطلاعات کسب کند.

ده میلیون جفت عینک در آمریکا سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد فاده می‌شود و هر صاحب عینکی چیزی می‌خرد. و شروع نکن مگر اینکه قصد داشته باشی پایبند بمانی. قدیس حامی تبلیغ‌کنندگان موفق سعادت آباد از کسی که تسلیم می‌شود متنفر سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . ۸۵–۸۶ پزشکی که بیمارانش به او وابسته‌اند ۸۷ پزشکی که بیمارانش به او وابسته‌اند در چین همه چیز آشفته نیست . پزشکان برای سالم نگه داشتن مردم پول می‌گیرند و وقتی بیمارانشان بیمار می‌شوند، پرداخت‌های هفتگی آنها متوقف می‌شود.

چینی‌ها یک پزشک را نه بر اساس تعداد سال‌های زندگی‌اش، بلکه بر اساس مدت زمانی که مشتریانش زنده می‌مانند، قضاوت می‌کنند . یک رسانه تبلیغاتی نیز باید به همین ترتیب قضاوت شود. قدمت یک رسانه تبلیغاتی به اندازه قدمت حامیان تبلیغاتی آن اهمیت ندارد . هر زمان که یک روزنامه سال به سال به نمایش فروشگاهی از یک موسسه ادامه می‌دهد، نشانه کاملاً مطمئنی سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که آن تاجر از آن روزنامه پول درآورده سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ، زیرا بهترین در تهران هیچ نشریه‌ای نمی‌تواند.

برای مدتی طولانی همچنان برای مشتریانش یک سرمایه‌گذاری زیان‌ده باشد. ۸۸و وقتی روزنامه‌ای نه تنها می‌تواند به داشتن فهرستی از فروشگاه‌هایی که برای دهه‌ها در صفحاتش منتشر شده‌اند، افتخار کند، بلکه همزمان نشان دهد که نسبت به رقبایش، مشتریان بیشتری دارد، برتری خود را به روشنی مانند قله کوهی که از سایر رقبا بالاتر سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد ، ثابت کرده سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . ترکیب ثبات و پیشرفت ، قوی‌ترین فضیلتی سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد که یک روزنامه در تهران می‌تواند داشته باشد.

فقط شایسته‌ها دوام خیابان فرشته می‌آورند – کسب شهرت دشوار و حفظ آن دشوارتر سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد – برای کسب آن به شایستگی و برای حفظ آن به شخصیت نیاز سالن زیبایی در تهران , سعادت آباد , اقدسیه , پونک , ونک , آرایشگاه در یوسف آباد , ولنجک , تجریش , تهرانسر , سالن آرایش در تهرانپارس , زعفرانیه , صادقیه , مرزداران , نیاوران , سالن زیبایی در سعادت آباد . تفاوت زیادی بین شهرت و بدنامی وجود دارد ، و به همان اندازه بین یک روزنامه معروف و یک روزنامه بدنام نیز تفاوت وجود دارد .

از آنجا که خیابان‌ها روشن نبودند، تاریکی بر آنها حاکم می‌شد و تنها زمانی آرام می‌گرفت که شخصی ثروتمند از دیدار دوستی به خانه بازمی‌گشت، یا گروهی از خوشگذرانان دیرهنگام از ضیافتی بازمی‌گشتند، زمانی که درخشش مشعل‌هایی که توسط همراهانشان حمل می‌شد، برای لحظه‌ای نمای خانه‌ها را برجسته می‌کرد، یا نور قرمز بر شیشه‌های تراکت الماس آنها می‌تابید و همه چیز را در تاریکی عمیقی فرو می‌برد و ناپدید می‌شد. وضعیت معابر به نفع بسیاری از افراد بی‌بندوبار بود، آنها آزادانه پرسه می‌زدند و به کسانی که وظیفه‌شان خارج از شهر بود، آسیب می‌زدند.

از سال ۱۵۵۶، در زمان سلطنت ملکه مری، «افراد تنومند با قدرت بدنی مناسب» برای قدم زدن در خیابان‌ها و مراقبت از شهر در شب منصوب شده بودند؛ برای محافظت از افراد در معرض خطر، دستگیری افراد مظنون، هشدار دادن به خانه‌داران از خطر با آتش و شمع، کمک به فقرا، دعا برای مردگان و حفظ صلح. این افراد تنومند به عنوان نگهبان یا ناقوس‌بان شناخته می‌شدند؛ برای هر بخش، یکی از آنها منصوب می‌شد که وظیفه‌اش عبور از منطقه‌ای بود که او از آن محافظت می‌کرد و ناقوس خود را به صدا در می‌آورد.

تبلیغات , پخش تراکت تبلیغاتی در تهران توسط شرکت پخش ماندگار برای توزیع اوراق تبلیغات جهت تراکت پخش کنو می‌گوید: «و هنگامی که این کار متوقف می‌شد، او با اشعار خود، متناسب با فصول و اعیاد سال، به اربابان چسبان و معشوقه‌های خود سلام می‌کرد و از آنها می‌خوتبلیغات , پخش تراکت تبلیغاتی در تهران توسط شرکت پخش ماندگار برای توزیع اوراق تبلیغات جهت تراکت پخش کن که به چراغ‌های خود نگاه کنند.» در سومین سال سلطنت شاه چارلز دوم، در حالی که سر جان رابینسون شهردار شهر لندن بود، او و شورای عمومی‌اش دستورات مختلفی برای خدمات بهتر این نگهبانان صادر کردند. اصلی‌ترین این دستورات این بود که هر نگهبان باید با یک پاسبان و یک مأمور که از ساکنان بخش‌های مربوطه انتخاب شده‌اند، همراه باشد که به نوبه خود موظفند از ساعت نه شب تا هفت صبح، از جشن میکائیل تا اول آوریل و از آن تاریخ تا ۳۱ مارس، از ساعت ده شب تا پنج صبح، داوطلبانه در نگهبانی از شهر خدمت کنند.

با این حال، این قوانین با جدیت اجرا نمی‌شد؛ داوطلبان اغلب تمایلی به انجام وظیفه نداشتند، یا وقتی از ترس جریمه به خارج از کشور می‌رفتند، معمولاً وقت خود را صرف مشروب‌خوری در میخانه‌ها می‌کردند، به طوری که، همانطور که دلان می‌گوید، «همانطور که تجربیات روزانه و غم‌انگیز نشان می‌دهد، بسیاری از افراد شرور که قادر به انجام پلیدترین شرارت‌ها هستند، در آنجا می‌خزند.» نه کن تنها کسانی که با شمشیرهای کشیده، از ایوان عمیق یا پشت‌بام‌های پناهگاه به امید ثروتمند شدن به قیمت همسایه خود، بیرون می‌پریدند، باید از آنها وحشت داشت. در آن زمان رسم بود که دسته‌های بزرگی از جنتلمن‌های جوان بعد از رفتن به خیابان یا شام، به صورت دسته‌جمعی پرسه بزنند.

آنها که از شراب لذت می‌بردند و مشتاق ماجراجویی بودند، آنقدر شجاع بودند که در کمین شهروند صادق می‌نشستند و همسرش را می‌ربودند، نگهبانی را می‌زدند و فانوسش را می‌شکستند، تابلوهای راهنما و آچار را رنگ می‌زدند، صندلی راحتی را واژگون می‌کردند و باربرها را از پا در می‌آوردند، زیر پنجره‌های افراد خواب‌آلود آهنگ‌های شاد می‌خواندند و شوخی‌های عجیبی می‌کردند که با شور و نشاط و روحیه بالا انجام می‌دادند. از جمله کسانی که در چنین ورزش‌های نامقدسی چهره‌های برجسته‌ای شدند، پسر ارشد پادشاه، لرد دوک مونموث، بود. او و نجیب‌زاده جوانش از آلبمارل – پسر آن سرباز شجاع که اکنون درگذشته بود و در بازگرداندن اعلیحضرت او نقش مهمی داشت – به همراه حدود هفت یا هشت مرد جوان، در یک صبح یکشنبه در حین گشت‌زنی خود با یک سرباز مواجه شدند که چهره عجیب و غریب و سنگینش برای ذهن‌های شادشان به عنوان یک وسیله مناسب برای سرگرمی به جای چیزی بهتر، مناسب بود.

بر این اساس، آنها با کلمات خشن و تبلیغات , پخش تراکت تبلیغاتی در تهران توسط شرکت پخش ماندگار برای توزیع اوراق تبلیغات جهت تراکت پخش کنفاده بی‌تشریفات به او حمله کردند، که او از آن بیزار بود، و به تهدیدهای خشن و ضربات زیادی رسید، که تنها زمانی پایان یافت که آن مرد بیچاره با دست و پاهای کشیده و کاملاً مرده روی پیاده‌رو افتاد. سر چارلز سدلی و لرد بروکهرست نیز به دلیل شرکت در بخش دیگری از آنچه “لذت و عیاشی” نامیده می‌شود، قابل توجه بودند، زمانی که “آنها تمام شب تقریباً برهنه در خیابان‌ها بالا و پایین می‌دویدند، در نهایت دعوا می‌کردند و توسط نگهبانان کتک می‌خوردند و تمام شب دست می‌زدند.” تنها در سال‌های پایانی سلطنت شادمانه پادشاه بود که «اختراعی مبتکرانه و مفید برای خیر این شهر بزرگ، که برای تأمین امنیت اموال، املاک و جان افراد طراحی شده بود.

برای جلوگیری از آتش‌سوزی، سرقت و سرقت از خانه‌ها، و چندین تصادف و تلفات ناشی از سقوط که انسان به دلیل راه رفتن در تاریکی در معرض آن قرار می‌گیرد» معرفی شد. این طرحی برای روشن کردن خیابان‌ها بود، با قرار دادن یک چراغ نفتی در مقابل هر دهمین خانه در هر طرف مسیر، از جشن میکائیل تا لیدی دی، هر شب از ساعت شش تا دوازده، که از شب سوم پس از هر ماه کامل شروع می‌شد و در شب ششم پس از هر ماه نو پایان می‌یافت؛ در مجموع صد و بیست شب. مبتکر این طرح، فردی به نام ادوارد همینگ، اهل لندن، بود. پروژه او در ابتدا مورد تمسخر و مخالفت «افراد کوته‌بین و منفعت‌طلب» قرار گرفت که بدون شک فرزندان تاریکی و مرتکبان اعمال شیطانی بودند.

اما سرانجام با خوشحالی مورد تبلیغات , پخش تراکت تبلیغاتی در تهران توسط شرکت پخش ماندگار برای توزیع اوراق تبلیغات جهت تراکت پخش کنقبال همه مردان صادق قرار گرفت، که یکی از آنها، با تبلیغات , پخش تراکت تبلیغاتی در تهران توسط شرکت پخش ماندگار برای توزیع اوراق تبلیغات جهت تراکت پخش کنعداد تخیل قابل توجهی، اعلام کرد که این چراغ‌های نفتی بیچاره «به نظر می‌رسیدند فقط یک نور خورشیدی بزرگ هستند که سایه‌های شبانه را به ظهر تبدیل می‌کنند.» در این دوره، شهر به طور کلی به سمت شرق از تمپل بار محدود می‌شد؛ در غرب، کاخ‌های سامرست هاوس و وایت‌هال، پارک‌های باشکوه و خانه‌های بزرگ اشراف که توسط باغ‌های وسیع و زمین‌های جنگلی احاطه شده بودند، قرار داشتند.